1 Kasım 2009 Pazar

Duygu...


Futbolcunun, futbolcudan önce insan olduğunu savunanlardanım. Kimisi futbolcu dediğin profesyonel olmalı der; Ben buna kesinlikle katılmıyorum. Profesyonel olmamalı demiyorum, olmayabilir diyorum...

Şöyle sevdiğimiz futbolcuları aklımıza getirelim. Biz onları neden seviyoruz? Kaç tanesini profesyonel olduğu için seviyoruz? Az tanesini ya da hiç tanesini...

Pele'yi seven de vardır elbette ama Maradona bir başka sevilir. Neden? Çünkü biz onun futbolculuğundan çok insanlığını seviyoruz. Maradona da insan mı gibi bir çıkış olmasın; İnsanlığından kastım iyiliği, yardımseverliği değil elbette. Onun da bir düşüncesi olduğunu bilmek, onun da bizim gibi hissettiğini bilmek, kaybettiğinde küfürler savurabildiğini bilmek, yanyana maç izleyebileceğini bilmek... Onun da bizim gibi biri olduğunu bilmek...

Pascal Nouma seviliyorsa yetenekli olduğu için sevilmiyor. Ya da Materazzi, Gattuso, Roy Keane ve diğerleri... Duygularını bize gösterdikleri için seviyoruz. Bazen hayvani de olsa insani duygularının varlığını bildiğimiz için...

Futbolun magazin yönünü biraz daha fazla seviyorum. Kim tatilde nereye gitmiş, kim kiminle beraber değil magazinden kastım. Capello, Emerson hakkında ne düşünüyor mesela ya da Vieira, Roy Keane hakkında. Merak ettiklerim ya da okuduğumda hoşuma gidenler bunlar...

Bu yazıyı yazmama da vesile olan haber El Mundo Deportivo'dan. Puyol, Eto'o'yu özlemiş. (Bu adamın adını yazarken iki tane kesme işareti koyuyorum, ilkokul ögretmenim görse kızılcık sopasıyla kovalardı heralde).

"The team has shared a lot of with Samuel Eto'o. We won and lost together, he was a great teammate, honest and humble. I felt sad when he left Barcelona, but football has negative aspects too. Our fans are still very attached to Eto'o and he will always be a part of the club's history".

Puyol yakışıklı bir açıklama yapmış. Rooney gibi Cristiano Ronaldo hedefli "Umarım Afrika'da Portekiz'i görmem" tadında değil açıklaması. Kaptan'a yakışır cinsten. Eto'o da buna nazik bir cevap verecektir elbette. Zira kendisi duygusal Afrikalılardan. Üzülmeye gelmez, gözyaşı sel olur.

Şu Zaragoza La Liga'dan düşerse, Eto'o da Mallorca rüyasına döner belki. Böylece sık sık görüşürler eski kaptanıyla...

Hiç yorum yok: