Football Manager 2012 Oyuncu Listesi

Bold olanlar tabildotçular. İtalik olanlar favorilerim.

GK: Khune, Marc-André ter Stegen, Ospina, 

DC: Munoz, Burdisso, Dede, Toloi, Mikel San Jose, Dante, Cesar Navas

DR: Vrsaljko, Kyle Walker, Kyle Naughton, Daniel Wass

DL: Anele, Martin Olsson, Oscar Wendt, Natxo Monreal, Emiliano Papa

DM: Kara, Adam Vass, Taras Stepanenko, Nzonzi, Samba Sow, Joshua Guilavogui

MC: Bressan, Andre Jali, Rasmus Elm, Ruben Yttergård Jenssen, Milan Badelj

AMC: Gylfi Sigurðsson, Willian, Montillo, Molina, Piscu, Siem de Jong, Mateo Kovacic

AML: John Fleck, Tshabalala, Taison, Nicolás Gaitán, Marco Reus

AMR: Vieirinha, Junior Hoilett, Vladimir Weiss, Modise, Sidney Sam, Xabi Prieto

ST: Darwin Quintero, Wilfred Bony, Kolbeinn Sigþórsson, Malonga, Emenike, Yaya Sanogo

İngiltere'de Hakem Hataları

Hakem hatalarından hepimiz şikayet ederiz. Bu dünyanın her yerinde böyledir. Her ülkede hakem hataları konuşulur. Biraz daha az, biraz daha çok...

Ancak bu sene İngiltere'de iş zıvanadan çıktı. Her hafta konuşulacak çok ciddi 2-3 hakem hatası oluyor maalesef. Her takım bundan muzdarip aslında ama daha büyük sıkıntı yaşayanlar var. Man City'de yöneticilik yapan eski Arsenal'li Patrick Vieira, Man Utd - Fulham maçından sonra Fulham'ın penaltısının verilmediğini savunarak Manchester United'a ve Ferguson'a yüklendi. Özellikle iç saha maçlarında Manchester'dan etkilendiğini ve kararlarında ManU'nun avantajına eğilim sergilediklerini söyledi.

Bu aslında yeni birşey değil. Yıllardır Sie Alex'in hakemleri etkilediği söylenir. Hatta Howard Webb ile Ferguson aynı cümlede çok sık kullanılır. Aslı var mıdır bunun? Evet vardır. Gönlü Man Utd ile birlikte olan biri olarak ben kabul ediyorum. Man Utd'ın aleyhine ciddi bir karar verilecekse 2 kez düşünülür. Bunu bilinçli yapıp yapmadıklarını bilemem ama böyle bir refleks oluşmuştur çoğu hakemde.

Bu sezon Man Utd'ın ciddi şekilde korunduğunu ise kabul etmiyorum. Newcastle United maçı ilk aklıma gelen. Bu maçta ManU aleyhine ciddi hakem hataları yapıldı mesela. 3-3 biten Chelsea maçında da ManU lehine olmadık penaltı veren Webb, daha maçın başında Chelsea'nin 10 kişi kalması gereken ve açık penaltı olan pozisyonu es geçmişti. Muhtemelen ManU lehine ya da aleyhine hata yapılan 3-4 maç da sayan çıkar.

Man City zirvede götürürken bu sesler çıkmıyordu ama ibre dönünce sesler de yükselmeye başladı. Normaldir. Bu yılın Manchester rekabeti sadece sahada süren bir yarış değil. Saha dışı psikolojisi de bir o kadar önemli. Bunu iyi yöneten bir adım önde götürür.

Man Utd Şampiyonluk Tişörtleri

İngiltere'de ligin bitimine 8 hafta var ama kendine güvenenler tişörtleri piyasaya sürmüş bile. Şu kargo masrafı üzmese o tişörtten alınır. Fiyat makul 12 Pound. Site Unitedtees.net. Ben alırım baba diyen bana da haber versin.

Altta da ufaktan bir City dokundurması var: "Money only gets you so far"

Yine de biz ihtiyatlı davranalım. Daha var gençler. "Dereyi görmeden paçayı sıvamayın".

Nike Chance

Futbola büyük yatırım yapan Nike Dünya'nın dört bir yanını geziyor ve düzenlediği turnuvalarla geleceğin yıldızlarını arıyor. Uzun uzadıya anlatmaya gerek yok. Muhtemelen sizden geçmiştir ama çevrenizde bu potansiyele sahip olduğunu düşündüğünüz kardeşleriniz vardır. Çok kolay olmayabilir, yine de denemekte fayda var. İlgilenenler buradan buyursun.

EPL'de Şampiyonluk Yarışı / ManU & City

Bu sene İngiltere'de farklı bir şampiyonluk yarışı var. ManU son dönemlerde hep Arsenal ya da Chelsea ile kapıştı. 2000'lerin ortalarında Man City parayı bulunca atılım yaptı. Açıkçası bu kadar büyüyebileceklerine dahi imkan vermiyordum. Büyüdüler, özellikle bu yıl yaptıkları transferlerle çok sağlam bir kadroya kavuştular.

Bu sezon şampiyonluk Manchester'a gidecek. Bunu söylemek zor değil. Peki hangi statta yükselir o kupa. Man City tecrübesiz. Aslında City'nin en büyük handikapı da bu. Tecrübesizliğine bir de zayf hocası ekleniyor. Dünyanın en yalan kariyerine sahip Mancini ile yola devam ediyorlar. En büyük avantajları ise özellikle hücumdaki opsiyonlu kadro. City'nin yedekleri bu ligde Şampiyonlar Ligi'ni kovalar.

Diğer tarafta tecrübeli Man Utd. Hocası da 90'lardan bugüne kadarki dönem için dünyanın en iyi 2-3 hocasından biri diyebilirim. Kadrosu isim bazında City'ninki kadar kaliteli değil ama oturmuş oyun sistemi değerlerini katlıyor. Mesela Giggs belki City kadrosunda yer bulamayacakken ManU için vazgeçilmez biri olabiliyor. Benzer şekilde Scholes, City'de 18'e giremez ama ManU için kritik bir görevde yer alabiliyor. City ideal savunma ikilisini (Kompany&Lescott) bozduğunda ciddi savunma sıkıntısı yaşarken Manchester bu sezon neredeyse hiç yanyana oynatamadığı (Rio&Vidiç) ikilisinin yokluğuna rağmen savunma anlayışıyla bu zararı en aza indirebiliyor.

City özellikle ligin ortalarında muazzam bir performans yakalaşımtı ve kafa rahat oynadığı dönemde, hele hele iki farklı üstünlük de bulduysa Real&Barça tarifesiyle rakibi yolluyordu. Ancak ligin sonları yaklaştıkça stres de arttı. Bu City için problemdi. Çünkü tecrübeye bu noktada ihtiyaçları vardı. Hala da var. Man Utd ile puan farkı bu hafta 3'e çıktı. İçeride oynayacakları bir derbi var ve bu puan farkını sıfırlayabilir ancak diğer takımlara karşı o eski performansını gösterip gösteremeyeceği meçhul.

Man Utd da aman aman top oynamıyor ama kazanacak kadar oynamayı biliyor. Çok güven veriyor mu? Emin değilim. Dün de maçın 90 dkaika kontrolü ellerindeydi ama özellikle son 10 dakikada yiyebilecekleri pis bir golü çıkaramayabilirdi. Srun onu çıkaramamak değil aslında maçı o ana getirmemek. Yani 2-0'ı bulup rahatlayamamak. Bunu bazı maçlarda başarabilse de tüm takımlara karşı böyle oynayamıyor. Bir de Rooney'in kritik olduğunu hatırlatmakta fayda var.

Benim görüşüm Man Utd sezonu bırakmaz. Bu şampiyonluğu City'e bırakmaz. Kupa Kompany'nin elinde değil Vidiç ya da Evra'nın elinde yükselir.

İBB 2-2 Beşiktaş / Öğrenilmiş Çaresizlik

Galatasaray'ın Kadıköy deplasman fobisini hepimiz biliriz. Beşiktaş'ta da İBB için böyle bir fobi oluşmak üzere. Hatta yavaş yavaş da oluşmuş diyebiliriz. Galatasaray'ınki hayatta kalma şansı az kalmış bir kanser vakasıysa, bizimki de başlangıç.

İlk 10 dakika sahada ruhsuz bir takım vardı. Oysa Carvalhal, sakatlıkların da etkisiyle olması gereken bir kadro ile çıkmıştı. Almeida, Quaresma yoktu. Burak-Pektemek vardı. İso'nun yerine de daha savunmacı, hatta full savunmacı Egemen sahadaydı. Savunmanın göbeğinde Toraman'ın olması zaten Belediye'yi 1-0 önde başlatmıştı, Belediye bu avantajını çok geçmeden tabelaya da yansıttı. Ortada Ernst-Veli-Fernandes-Burak-Simao ve tek forvet Pektemek. Simao'nun yerine dinamik bir kanat, kaleye daha fazla güven veren bir kaleci ile gelecek yıl sahaya çıkılırsa üzülmem. Kötü de demem. Burak'ın oynadıkça iyi olacağını düşünüyorum. Burak-Pektemek ve ismi meçhul kanat oyuncusuyla hücum hattı iyi olur. Gitmezse Fernandes de orayı iyi besler. İsmail ile Hilbert de hücumda iyi iş çıkarır.

Beşiktaş erken yediği golden sonra da bir süre toparlanamadı. Belediye bugün çok kaçırdı. Cenk'in yediği golde hatası vardı ama sonrasında dünyaları çıkardı. Hakkını teslim edelim. Savunma özellikle kontralarda çok aksadı. Ortasaha mücadele edemedi. Dağınık bir Beşiktaş vardı. Sadece savunmada değil, hücumda da dağınıktı. Fernandes dışında hücuma şekil veren yoktu. Burak'ın ciddi maç eksiği var, Simao bitkisel hayatta. Kaotik ortamdan gol çıkarmaya çalışan bir Beşiktaş.

Gol Fernades'in solosuyla geldi. Müthiş bir tek kişilik performans, Pektemek ritim tutmasında yardımcı oldu. Golde de gösterdi, maç içinde topu her alışında gösteriyor. Fernandes bu formayı giymiş en iyi oyunculardan biri. Bugün de Beşiktaş'ın en iyisi. Türkiye'nin de en iyi 2-3 futbolcusundan biri. Hakkındaki spekülasyonlar ne kadar doğrudur bilmiyorum ancak bu adam o takımların hepsinde oynar. Diğer taraftan çıkar Fernandes'i, bu takım ortasıra mücadelesi verir. Kadro kalitesi yüzünden değil, oynatmak istediği sistemi beceremediğinden...

1-1 biten ilk yarının ardından ikinci yarıya Beşiktaş hızlı başladı. Oyuncu değişikliği yoktu. Değişen sadece Burak'ın kramponlarıydı. Fernades bıraktığı yerden devam ediyordu. Simao'ya o pası verebilecek bir adam vardı sahada. Satranç oyuncusu gibiydi. Bir sonraki hamleyi gördü, ince gördü. Simao'nun pasını Pektemek gol yaptı.

Golden sonra Beşiktaş biraz daha toparlandı. Toparlandı dediysek, kalesinde pozisyon görmüyor demedik. O default oldu artık. Sene başında övündüğümüz savunma anlayışı yıkıldı. Artık gol yemeden bitirdiğimiz maç yok maalesef. Veli kaçırdı, Visca attı. Şaşırdık mı? Hayır. E zaten Almeida da kaçırmış, Elmander atmıştı. Futbolun şu atamayana atarlar saçmalığı hep bizim maçta kendini gösteriyor nedense. Neyse vardır bir hikmeti.

2-2'den sonra bu maç 3-2 biterdi. Beşiktaş değil, İBB atardı. E yıllarca biz bu filmi izledik. Hatta golü atacak adam da oyuna sonradan giriyordu. Tevfik Köse iyi de vurdu ama az farkla auta çıktı. Yıllarca İskender vururdu hep. İskender'i bu yaz vurdular. 3 Temmuz sürecinin Beşiktaş açısından en iyi yanı bu sanırım. İskender ve İbrahim Akın'ın İBB'den ayrılmış olması.

Hedef UCL ön elemesi olmalıydı. Zor hedefmiş, anladım. 3.lük başarı olur ama bunu becerebilir miyiz emin değilim. Manisa maçı saman aleviydi. Üzerimize toprak atan Bolu oldu. Bugün hafif bir köz var. Lig bitene kadar kalır mı bilmiyorum.

Son olarak. Yakın, yıkın o stadı. Gidilmesin oraya. Ağaoğlu ev falan yapsın. Az daha unutuyordum, Lig TV seçerek mi alıyor bilmiyorum. Spikerin Liverpool-Milan maçından sonra izlediği en iyi maçmış. Yorum yapmayacağım.

Nefret Edilmeyen Adamlar

Bazı oyuncular rakip takım taraftarları tarafından sevilmez. Hatta bazı değil, çoğu oyuncu sevilmez. Bir kere rakiptir, sevmemek için değil sevmek için özel bir neden olmalı. En azından suya sabuna dokunmayan biri olmalı ki nötr kalınsın. Genelde bu oyuncular da kendi takımının taraftarlarınca, ya çok sevilir ya da "bu adam bizim takıma yakışmıyor" diye tanımlanır.

Peki en azından rakip takımın rahatsızlık duymadığı bu isimler hangileri? Bunu 4 büyükler için çıkarmaya çalıştım. Elazığ'daki Fenerbahçeli Ahmet, Galatasaray'ın bir oyuncusunu eskiden beri hiç sevmemiştir, ona karşı kin beslemiştir ama o adam benim "nefret edilmeyen adam" listeme girmiştir. Bu olabilir. Ben genel kanıya göre yazacağım.

Galatasaray ile başlayalım. Selçuk İnan mesela. Tamam Trabzon taraftarı sözleşmesi bitti diye rakibe gittiği için sevmiyordur ama adam efendi adam ve sahada sevimsiz bir hareket yapmıyor. İkinci isim Johan Elmander. Bir iki kez rakibe arkadan vurdu ama bildiğim kadarıyla bir kaç kez de istemeden yaptığını söyledi ve özür diledi. Hatta devre arasında ya da maç sonunda gidip hakemden de özür dilmişliği var. Fernando Muslera da aklıma gelen 3. Galatasaraylı. Uruguaylı kalecinin çirkin bişey yaptığını hatırlamıyorum. Efendi kaleci, sempatik de. Ayrıca iyi de. Semih Kaya ve Emre Çolak da aklıma gelen bir diğer isim. Şimdi Serkan Kurtuluş'un da çirkin bir hareketini görmedim ama müzmin yedek bir adamı da bu listeye almayayım dedim. Daha göz önündeki isimleri değerlendirmek istedim.

Geçelim Fenerbahçe'ye. Volkan Demirel'den başlayalım. Şaka şaka... Yobo olabilir mesela. Lugano'dan sonra şeker gibi adam. Aman aman centilmen değil belki ama sıkıntılı bir arkadaş da hiç değil. Gökhan Gönül de ara ara gerginleşse de genel olarak centilmen ve efendi biri. Ziegler de bugüne kadar ters bir hareketini görmediğim bir diğer savunmacı. Enteresan biçimde Fenerbahçe'nin genel sevilir adamları savunma hattından. Oysa çirkefleşmeye en müsait bölge burası. Fenerbahçe'nin ortasahayı direkt geçiyorum. Alex'te duruyorum. Hem bu kadar iyi futbolcu olup hem de nefret edilmeyen biri olmak kolay değil gerçekten. Alex bunu başardı bence. Mesela Hagi, rakip takım taraftarlarınca nefret edilen bir figürdür ama Alex bu noktada farklı. Hem saha için de hem de saha dışında oldukça sempatik ve ılımlı.

Beşiktaş'a bakalım. Rüştü Reçber ya da Cenk Gönen. Biri olgun, diğeri iyi niyetli. İkisi de rakip takım taraftarlarınca kin beslenmeyen isimler. Rüştü'nün kornere çıkan ama hakemin aut verdiği pozisyonlarda dahi bir kaç kez hakemi uyarmış olması bile başlı başına güzel. Bizim savunma hattı Fenerbahçe'ninki kadar sevimli değil sanırım. Egemen ve Toraman'ın çok sevildiğini düşünmüyorum. Sivok, Köybaşı'dan emin değilim. Hilbert'in sevildiğini düşünüyorum. Ernst'i de sevilen adamların arasına yazmakta sakınca görmüyorum. Üstelik hırsı ve mücadeleye dayalı bir bölgede oynayan adamın sevilmesi de kolay değilken. Takımın "Hah bu seviliyordur işte!" dediğim tek yabancısı (Ernst'i bizden kabul ediyorum) Holosko sanırım. Vur kafasına al ekmeğini elinden. Listenin son talihlisi de Beşiktaş'ın çocuğu Necip olsun.

Onur Kıvrak ve Tolga Zengin, Trabzonspor adına ikisi birden listeye girebilecek isimler. Serkan da hırslıdır ama öyle pislik yaptığını da hatırlamıyorum. Trabzon'un yabancılarının hepsi benim gözümde aynı. Brozek, Celutska, Cech, Glowacki, Adrian hepsi bir. Arada adamlar. İyiye bir adım yakın. Forvet arkasındaki isimlerde biraz şark kurnazlığı var, yoksa onlar da listeme girerdi.

Hocalarla bitirelim. Sanırım etliye sütlüye karışmayan Carvalhal en sevilen hoca. Beşiktaş taraftarı da çok seviyor, çok başarılı olmamasına ve teknik anlamda çok güvenmemesine rağmen. İyi insan... Fatih Hoca eski günlerinden biraz uzak görünse de stresli durumlarda maskesini çıkarabiliyor. Şenol Güneş çok güzel konuşuyor, doğru şeyleri söylüyor, aslında büyük çoğunluk tarafından da çok seviliyordu ama şu şike süreci özellikle Fenerbahçe taraftarlarının onu silmesine sebep oldu. Aykut Kocaman için de benzer şeyler geçerli. Sessiz sakin "Poker Face" adamın şike sürecinde kulakları çok çınladı.

Bu piyasada sevilmeyen adamlar olduğu gibi güzel insanlar da var. Gönül ister ki bu güzel insanlar çoğalsın. Aslında kendilerini bize sevdirmek zorunda da değiller ama en azından saygı duyulabilecek kadar iyi olsunlar.

Rihanna Futbol Sahalarında

Şu kısa videoyu izledim. Pas yüzdesi Ekrem Dağ'dan daha kötü değil. Youtube'tan oyuncu izleyerek transfer yapan yöneticiler bunu da izlesin. Yabancı statüsünde oynayacak olması dezavantaj ama sözleşmesi dondurulduğunda konser verir; tanıtımlara, açılışlara katılır maliyetini telafi eder. Demirören bizim başkan olsa ciddi ciddi düşünürdü. Beşiktaş'ın reklamı için birebir, tüm dünya adımızı duyardı. İstiklal'de açtığı AVM'ye de onu götürürdü, CR7'ye kim bilir ne kadar para vermiştir. Yarın başka birşey açar yine faydalanır. Giderken tazminat ödemek zorunda kalabilirdi o ayrı, onu da kulübün kasasından öder. N'olcak?

Samba'ya muz

Irkçılığın en fazla görüldüğü yerlerden biri Rusya olmaya başladı. Daha önce Odemwingie, Roberto Carlos gibi isimler ırkçılığa maruz kalmıştı. Bu yolda son mağdur da devre arasında Rusya'nın Anzhi takımına giden Christopher Samba oldu. Afrika kökenli oyuncuya VIP'den muz fırlatıldı. Anzhi Başkanı Olga Smorodskaya "Birşey olmadı" açıklaması yaptı ama kayıtlar öyle demiyor. Rus kulübünün başı derde girer yakında. Girsin de...

Bir Beşiktaş vardı... Çubuklu formalı...

25 Mart Pazar günü Olağanüstü Seçimli Genel Kurul Toplantısı'nda başkan adayı olan Fikret Orman dün Lig TV'deydi. Programın çok büyük bölümünü izledim. Uzun yıllar sonra Fikret Orman'ı ilk kez dinledim. Muhtemelen Beşiktaş Başkanı olacağı için de bir başka gözle baktım.

Öncelikle iki noktayı aydınlatmakta yarar var. Birincisi başkan adaylarının hemen hemen hepsi pozitif konuşur. İnsanı mutlu eder konuşmaları. Bugün Yıldırım Demirören maske takıp konuşsa "Ooo adam ne güzel şeyler söylüyor" diyebiliriz. Bu sebeple buna çok kanmamak lazım. Diğer nokta ise Fikret Orman'ın TV'deki tutuk konuşmasıydı. Seri, açık bir konuşma değildi, tutuktu. O yüzden bazı konularda plansız mı acaba sorusu aklıma gelmedi değil. Buna şu an karar veremedim açıkçası.

Borçtan başladı konuşmaya. Daha doğrusu ilk soru oradan geldi. Beklenmedik bir soru değildi. Üniversite sınavına hazırlanan bir öğrenci nasıl ki "kümeler" konusundan soru geleceğini biliyorsa, bunu da Fikret Orman o kadar iyi biliyordur. Bizler de öyle. Bugün Beşiktaş için en önemli şey de bu zaten. Borcun 8 yıllık süreçteki artışından bahsetti. Öyle böyle bir artış değil. 8 yıl önce 15 milyon $ civarındayken, bugün borç 600 milyon TL civarında. Buna sinir olmamak elde değil. Bu zaman zarfındaki gelirleri de hesaba kattığımızda toplamda 1 milyar $ para harcandığını görüyoruz. Bu para nereye gitti? Orman'ın ilk söylediği de bir bağımsız denetim firması ile bunun tespit edilmesi oldu. Oldukça yerinde bir karar. uradan ne çıkar bilmiyorum ama en azından akıllardaki soru işaretini biraz olsun azaltır kanaatindeyim. Kısa vadeli borçları da cepten ödeyeceklerini söyledi. Aklıma başka alternatif gelmiyor açıkçası. Uzun vadeli borçların cepten ödenmesine karşıyım. Planlanmalı bu borçlar ama kısa vadede bunu yapmak kolay değil. Bugün gelen adamın 2 ayda birşeyler değiştirmesi çok kolay değil.

Burada Yıldırım Demirören'e olan borçlarla ilgili Demirören ile konuşacaklarını söyledi. Programda kendisi demedi ama başka kanallarla dediğini bildiğim şey şudur ki: Demirören alacaklarını istiyor ve bunu da kısa vadede istiyor. Kişilik işte...

Borçları ödemek için küçülmeye gidilecek gibi görünüyor. Programda çok fazla üzerinde durmadı ancak oyuncularla konuşulacağını, yıllık ücretlerinde indirime gidilmesini talep edeceklerini, kabul etmeyenlerin satılacağını duydum. Muhtemelen, zaten yıllık ücreti yüksek olan Quaresma, Almeida, Simao, Fernandes gibi yıldızlar satılacaktır. Hem bonservis bedellerinden yararlanılacak hem de yıllık giderleri kesilmiş olacak. Bu bir bakış açısıdır. İyi yönetilirse fayda sağlanabilir.

Scouting ve altyapıdan bahsetti. Bu benim burada defalarca yazdığım birşey. Sadece ben değil Dünya futbol piyasasını takip eden herkes bunun farkındadır. İkisi de çok önemlidir. Genç yıldız adayları bulunarak takıma kazandırılmalı. Hem takımın bugününe hem de yarınına hizmet edebilir böylece. Mesela Bobo bunun için iyi bir örnektir. Sonrasındaki süreç iyi yönetilmediği için bugün faydalanamadık ama iyi yönetilebilmiş olsaydı en azından 1-2 yıl önce Fransız ve Rus kulüplerin Bobo'yu istediğini biliyoruz. Belki o zaman satılmış olsaydı iyi de bir bonservis kazanılmış olacaktı. Bobo gibi oyuncuları bulmak zor değil. İyi araştırma yapıldığı zaman rahatlıkla bulunur. Kayserispor'ın sırf Almanya (gurbetçi) ve Hollanda pazarından bulduklarını görüyoruz. Benzer oyuncuları, hatta daha iyilerini Beşiktaş'a getirmek daha kolay olacaktır. Kimse Beşiktaş'tan Pastore beklemiyor. Altyapı için de Serpil Hamdi Tüzün soruldu. Faydalanmak isteriz dedi ama altyapının başına getirmek gibi bir niyeti olmadığı belliydi.

Yeni stat yapacaklarını söyledi. Yeni stadın yapılacağı süre boyunca TT Arena'da oynayacağımız konuşuluyor. Yeni stat gerekli mi sorusunu soruyorum ve şu ana kadar tatmin eden cevaplar alamadım. Henüz proje de çok net değil bildiğim kadarıyla. Tribün yapmaktan başka ne işe yarayacağını iyi anlatması gerekir. Konumu nedeniyle zaten kapasite çok artmayacaktır. O halde bana tribünleri yıkacağız, yerine daha iyisini yapacağız diyerek gelmesin. Bunun bir anlamı yok. Kulübe maddi katkı sağlayacak, ek gelir kapıları olacak mı mesela? Stat konusunda çok daha fazla düşüncelerim var ama konunun bütünlüğünü bozmamak adına girmiyorum. Borç öderken, Fenerbahçe modelinde olduğu gibi kulübün kendisinin stat yapmasını çok anlamlı bulmuyorum.

Listesinin tam hazır olmadığını söyledi. O yüzden açıklamadı ama Hüsnü Güreli olacak gibi görünüyor. Bu güzel bir haber.

Beşiktaş'ın en büyük sıkıntısı borçlar. Üstelik borçların ödeme vakitleri yaklaşmış ve alacakların da önemli bir kısmı önceden tahsis edilmiş. Yani kulübün dünü, bugünü değil yarını da neredeyse satılmış. Yıldırım Demirören kaçıp gitmiştir. Kulüp tarihinin en kara adamlarından biridir, belki de birincisi. Beşiktaş'ı çok zor günler bekliyor. Şmapiyonlukları kupaları geçtim. UEFA'nın mali yükümlülüklerini yerine getiremezsek Avrupa Kupaları'nı da unutmalıyız, hatta küme düşürülme ihtimali bile var.

Umarım yeni yönetim aklı selim hareket eder. Zor günler bizi bekliyor.

Beşiktaş 4-1 Manisaspor / Çıkarma o formayı Fernandes

Maçı mı anlatsam Fernandes'i mi anlatsam bilemedim. Maçla başlayıp Manuel'le bitirelim. Atletico maçı ile Avrupa defteri kapatıldı. Defter bu sene boş değil. Belki son sayfasına kadar bitiremedik ama ortayı gördük en azından.

Lig için aynı şeyleri söyleyemeyeceğim. Play- off için iddialı olmayan bir Beşiktaş var. Hedef 2.lik olmalı ama o da çok kolay bir hedef değil açıkçası. Bunu bilerek 2. lik için elden geldiğince mücadele edilmeli. Play-off öncesi tüm maçlar kazanılmalı mesela. Rakiplerin puan kaybetmesi beklenmeli. Bunlar temenni içerikli şeyler belki ama mantık da farklı şeyler söylemiyor.

Manisa maçı öncesi çok akrmaşık duygular hakimdi. Benim üzerinde durmayı çok sevmediğim, "Beşiktaş'ın doğum günü" vardı bugün. Açıkçası bunu çok anlamlı bulmuyorum. Benzer şekilde 19.05 ve 19.07 geyiklerini de çok anlamlı bulmuyorum. Kulübün tarihinden haberi olmayan insanların diline pelesenk olmuş işte.

Doğum günü, Avrupa sonrası lige dönüş, Quaresma'nın affedilmesi, geçen 3-4 günü meşgul eden Fernandes transfer hikayesi, başkanlık seçimi. Konu çoktu aslında. Manisa maçına bu başlıkların arasında çıkıldı. Çok da iyi başlanmadı ama 10. dakikadan itibaren muazzam bir Beşiktaş döndü. Peki Beşiktaş ne oldu da bir anda toparlandı ya da öyle göründü? Toparlandı demek için erken belki ama Hilbert'in dönmesi ile savunma dörtlüsünün tekrar buluşması takımı iyi kimliğine kavuşturdu. Önlerinde Ernst-Fernandes de bir o kadar önemliydi. Zaten Beşiktaş'ta bu 6 oyuncu oynadığı sürece, takım kolay kolay maç kaybetmez. Bu kadro takımı hem savunmada hem de hücumda diri tuttu. Az pozisyon verildi.

1-0 zor tutulan maçı Quaresma getirdi. Oyuna girer girmez attığı iki gol ve skorun bir anda 3-0 olması Beşiktaş'ı rahatlattı. Hele hele attığı 2. gol harikaydı. "Quaresma adam oldu" diyen çıkar ama bunu söylemek için çok erken. Hatta bence artık Quaresma hakkında konuşmak için çok geç. Bu birliktelik bitti gibi geliyor bana. Portekizli gelecek yıl Beşiktaş forması giyerse benim için büyük sürpriz olur.

Ligin bir çok maçında olduğu gibi bu maçta da hücumda takımı yöneten bambaşka bir insan vardı: Manuel Fernandes. Bu tribünlerin izlediği en yetenekli futbolculardan biri. Takımı da oynatan, paylaşımcı, çok özel bir futbolcu. Adı, Tottenham olması muhtemel bir İngiliz takımıyla anılıyor. Borç batağındaki kulüp için bulunmaz bir fırsat olabilir ama gönlüm gitmesin diyor. Bu adamı izlemek büyük heyecan veriyor, büyük zevk veriyor. Üstelik takım için de çok büyük anlam ifade ediyor. Önünde iyi bir forvet olsa çok daha fazla asist yapabilirdi. İstatistikler bir kenara oyunun daima içinde. Nasıl ki savunmada Ernst çok öenmliyse, hücumda da Fernandes bir o kadar önemli.

Enteresan bir an ise elektriklerin kesildiği andı. Bir doğum günü kıvamındaydı. Taraftar da farkına vardı ve doğum gününü kutladı.

Bu maçın skoruna aldanmamak gerekir. İBB ciddi bir sınav olacaktır. Kazanmak gerekir.

Zidane & Materazzi

"O an" ın ölümsüzleşmesi budur. Zizou & Materazzi.

Problem?

Aradan biraz zaman geçti ama buraya da not düşelim. Son dönemlerde gördüğüm en iyi tribün organizasyonlarından biri. Tebrikler EsEs. Renk katıyorsunuz.

Luis Figo

Figo da golfe saranlardan. Yakışmış mı? Bence fazlasıyla yakışmış. Peki pantolon yakışmış mı? Ben giysem dünyanın lafını işitirim, arkadaşlıklarım biter, blogum okunmaz, yüzüme bakılmaz ama adama yakışmış.

Fenerbahçe'nin yerli stoper sıkıntısı

Şuanda Fenerbahçe'nin tek sıkıntısı stoper değil tabi ki ama yıllardır stoper mevkisinde denenen yerli seçeneklerin hiçbirinin tutmaması enteresan. 2004-2006 yılları arası vasatın üstü performans gösteren Önder Turacı dışında gelen bütün yerli stoperler hayal kırıklığı oldu. Büyük umutlarla alınan Servet Çetin Fenerbahçe'de bir türlü vasatın üstüne geçemedi ve gönderildi. Servet kadar beklenti oluşturmayan ve yedek olarak alınan Yasin Çakmak ve Bekir İrtegün ise ne zaman şans bulsalar hep bir handikap oluşturdular ve birçok kez büyük hatalar yaptılar. Serdar Kesimal yaşı ve potansiyeli ile Servet transferini hatırlatıyor. Muhtemelen o da en az Servet kadar (3 yıl) bu takımda kalacaktır ancak ilk sezon performansı pek iç açıcı değil.

İşin enteresan tarafı Fenerbahçe'nin bu süreç içinde yabancı stoperlerden yana hiç sıkıntı çekmemesi. Yani Fenerbahçe'de transferi yapan kişi yada komite stoperden anlamıyor diyemeyiz açıkcası. Lugano ve Yobo gibi üst düzey stoperlerin yanı sıra Luciano,Tomas ve Edu gibi hiç de fena olmayan stoperler getirdiler. Patlak çıkan tek isim Bilica idi.

Beşiktaş ve Galatasaray'da yerli stoper konusunda çok mükemmel değiller ancak Servet, Emre Güngör, Gökhan Zan, Egemen ve Ersan Gülüm gibi belli dönemlerde de olsa performans gösterebilmiş yerli stoperleri yakalayabildiler.

Yerli stoper konusu Türkiye'nin genel bir sorunu maalesef ama Fenerbahçe'nin bu konuda bu kadar şanssız olması da enteresan. Yerli kaleci konusundaki şansın bedeli sanırım stoperden çıkıyor...

Güle Güle Derek Fisher

Derek Fisher için ne diyebiliriz ki? Büyük anların en büyük topçusu... 2001 playofflarındaki inanılmaz üçlük performansı mı? 2005 Spurs serisinin 5. maçındaki 0.4 saniye kala maç kazandıran basketi atması mı? 2009 finallerinin 4. maçında maçı uzatmaya götürerek Lakers'ın uzatma sonunda seride 3-1 öne geçmesi mi? 2010 final serisinin 3. maçında son anlarında Ray Allen'ın kaçan şutu sonrası ribaundu alıp tüm sahayı geçerek inanılmaz bir turnike sonunda basket faul yaptırıp maçı koparması mı? Yine 2010 final serisinin 7. maçının son çeyreğinde skoru eşitleyen üçlüğü atıp 13 sayılık farkı tamamen eritmesini mi?

Mutlaka kaçırdığımız başka anlar vardır mutlaka. Evet kendisine çok da kızdık sahip olduğu defolar yüzünden ama onun yüreğine diyecek bir lafımız yok kesinlikle.

Video daki ilk sahnedeki yüz ifadesi inanılmaz...Nasıl bir hırs ve yüreğe sahip olduğunu çok net görebiliyorsunuz...Benim boğazım düğümlendi izlerken...

Güle Güle Da Fish, Ayarcı 0.4 , Sendikacı, Kaptan...

Beşiktaş 0-3 A.Madrid / Beşiktaş veda etti

Geçen sene tarihinde ilk kez UEFA Avrupa Ligi gruplarından çıkan Beşiktaş, Son 32'de Dinamo Kiev'e elenmişti. Bu sene yine gruplardan çıktık, üstelik bu sefer lider olarak çıktık. Son 32'de geçen yılın UEFA Avrupa Ligi finalisti Braga ile eşleştik. Braga, "Braga ne ya" ile "Adamlar geçen senenin finalisti beyler" arasında bir takımdı. Geçen senenin takımından büyük kayıplar yoktu, en büyük kayıp hocasıydı ama bu sezon ligde iyi gidiyordu ve formdaydı. Siyah Beyazlı'lar bence biraz da şansının da yanında olmasıyla turu geçti. İlk maçtaki kırmızı kart işleri kolaylaştırdı. Son 16'da rakip İspanyolların Barça-Real gölgesindeki kulübü Atletico Madrid'di. Oysa Beşiktaş taraftarı Lazio'yu istiyordu. Yıllar öncesinden kalma bir hesap vardı: "Sağ alttaki küçük ekran."

Atletico Madrid'i tanıtım yazısı dahi yazmaya gerek yoktu. Her hafta maçları ülkemizde naklen yayınlanan bir takımdı. E bir de üzerine Arda Turan oradaydı. Falcao, Adrian, Tiago, Miranda, Filipe gibi oyuncuları da Avrupa futbolunu az çok takip eden herkesin aşina olduğu isimlerden sadece bir kaçıydı. Aslında tanınırlıkları bununla da sınırlı değildi. Jorge Mendes'in İspanya'daki müşterisiydi. Bir nevi kardeş yapılmıştı Beşiktaş'a.

Tur öncesi iki dengesiz takım ve gününde olan turu geçer diyordum. Beşiktaş, malumunuz istikrarsız. Hatta uzunca bir süredir istikrarsız. Atletico Madrid de çok farklı sayılmaz. Sezona bir çok transferle başladılar ama dikiş tutmadı. Sonrasında Arjantinli hoca geldi, biraz toparlandılar ama yine de "bu takım oldu" dedirtmedi.

İlk maçın ilk yarısı tarihten silmek istediğim 45 dakikalardan biridir. İkinci yarı daha derli topluydu. Simao'nun golü ve sevinmemesi. Beni rahatsız etmedi. "Paranı burada kazanıyorsun, sevineceksin" düşüncesini anlayamıyorum. Parasını buradan alıyor da, kalbinde oranın da yeri var. 3-1, 3-2 olsaydı bambaşka bir ikinci maç bizi beklerdi. Olmadı. 3-1'de de umutlar tazeydi ama mantık değil kalp tur gelir diyordu.

Beşiktaş'a 2-0 lazımdı. Gol yerse iş zorlaşırdı. 4 gol gerekirdi. Bu sezon kaç kere 4 atmıştı? Ya da bir başka soru Atletico Madrid bu sezon kaç kere 4 yemişti? Bırakın 4'ü kaç kere 2 gol yemişti? Soruların cevapları mutlu etmiyordu. Umutları azaltıyor muydu? Hayır, zaten umutlar mantık çerçevesinde değildi.

Bu güzel atmosferi, bu gizemi, bu tılsımı bozacak isim Falcao'ydu. Kolombiyalı'nın atacağı erken gol gerisini formaliteye bırakacaktı. Beşiktaş'ın gol atmaya niyeti yoktu. Ortasaha mücadelesi şeklinde geçen bir maçtı. Eğer 0-0 Beşiktaş için faydalı olsaydı, iyiydi ama değildi. Zaten 0-0'ı da tutamadık. Adrian ilk yarıda skoru 1-0 yaptı. 3 gol uzatmaya götürecekti. Akıllarda Chelsea - Napoli maçı vardı ama sahada Chelsea yoktu. Önceki gün Carvalhal'in söylediği 11 şampiyon da sahada yoktu. İçi boş bir gazdı. Muhtemelen kendi de inanmamıştı.

Tek tek şu iyi şu kötü demeye gerek yok. Fernandes iyiydi. Egemen, Sivok, Veli iyi mücadele etti. ismail 75'ten sonra açıldı. Cenk'in içine Rüştü kaçmıştı. Ekrem, Toraman, Simao, Almeida, Edu gibi oyuncuların mücadelesi bile sorgulanır durumdaydı. En büyük kızgınlığım Cenk'eydi. Yediği umursamaz, laubali gol çok dokundu bana. Hatalı gol yesin, canımı yesin ama bunu yapmasın. Kaleci için özgüven iyidir ama aşırısı zarar verir.

Beşiktaş Avrupa defterini bu yıl kapattı. Son 16 kötü sayılmaz. Sezon başında deseler çoğumuz kabul ederdik. Önemli olan istikrarlı biçimde bunu sürdürebilmek. Gelecek yıl Şampiyonlar Ligi zor görünüyor. Yine Avrupa Kupası gibi görünüyor. Bir adım daha ileri gidip çeyrek final yapmak başarıdır.

İngiltere'de Kiralama Tartışması

Ülkemizde çok yaygın olmasa da özellikle İngiltere'de kiralama çok sık kullanılan bir transfer biçimidir. Arsenal, Chelsea ve Manchester United'ın genç oyuncularını geleceğe dönük kiralaması, Man City'nin elden çıkarmak istediği oyuncuları kiralaması oldukça fazla karşılaştığımız bir durumdur. Peki her şey dört dörtlük mü?

İngiltere'de kiralama konusunda farklı görüşler var. Bugünkü sistemde kural biraz karışık. Daha doğrusu çok detay barındırıyor. Özetle bahsedecek olursak;

• Her kulübün 8 tane uzun dönemli oyuncu kiralama hakkı var. Uzun dönemden kasıt sezonluk kiralama.
• Kısa dönem (3 aylık ya da 1 aylık) kiralama hakkı sınırsız. Bu transferi, transfer sezonu dışında da yapabiliyorlar.
• Acil durumda kaleci alımına izin var.
• Maç kadrosuna en fazla 5 kiralık oyuncu yazılabiliyor.

Genel olarak kurallar bu şekilde. Alt kırınımında detaylar var ama detayda boğulmaya gerek yok. İngiltere'de çok ciddi şekilde çalışılmış ve altyapısı hazırlanmış bir kiralama sistemi var. Neden bu kadar önemsiyorlar peki? Çünkü mühim.

Yazının başında belirttiğim şey çok önemli. Hem kiralayan kulüp için, hem kiralık alan kulüp için, hem de oyuncu için çok faydalı olabilecek bir sistem. Dolayısıyla futbola hizmet. Örnek verelim, biraz daha somutlaştıralım.

Bugün Arsenal ortasahası için ciddi önem taşıyan Wislhere, Alex Song ve Ramsey henüz A takımda ilk 11 seviyesinde değilken alt lig takımlarına kiralanmıştı. Bu sayede oyuncular ilk 11 deneyimi kazanırken, Arsenal sonraki sezonlar için oyuncularının tecrübe kazanmasından faydalanıyor ve kiralayan takımlar da kadrosunda kaliteli bir oyuncu oynatma fırsatı buluyor. Mesela bugünkü kadroda bulunan Frimpong ve Miyaichi de kiralık tecrübesi kazanan oyunculardan.

Bu sadece Arsenal'in kullandığı bir sistem değil, Chelsea, Man Utd, Liverpool gibi takımlar da bu sistemden faydalanıyor. Bugün bonservisi Chelsea'de olan Kevin de Bruyne, Thibaut Courtois, Gael Kakuta; bonservisi Man Utd'da olan Macheda, King, Bebe; Liverpool'lu Wilson ve Pacheco başka takımlarda kiralık oynayan oyuncular. Bunlar gelecek vaad ediyor ve gelişimleri için bu doğru bir yöntem. Bu oyuncuların kariyer planlaması var.

Bu konuda kimsenin olumsuz görüşü yok. Ancak kiralama modelini farklı kullanan takımlar soru işareti bırakıyor. Buna en büyük örnek Manchester City. City'nin kiraladığı oyuncu listesine baktığımızda bu modeli çok fazla göremiyoruz. Arada Weiss, Boyata, Johnson gibi oyuncular da var ancak dikkat çeken isimler Bridge, Adebayor ve Santa Cruz. Rahatsızlık oluşturan noktalar şunlar:

1. Adebayor'un parasını City ödüyor ve bu haksız rekabete neden oluyor. Spurs, Adebayor gibi bir oyuncuyu oynatıyor ve bunun için ciddi bir haftalık ücret ödemiyor. Bu tek oyuncu olunca çok göze batmıyor ama benzer bir sistemi İspanya'da yaşatan Granada'nın kadrosunda bulundurduğu 11 kiralık oyuncu rahatsız edebiliyor. Bu oyuncular için İspanyol ekibi para ödemiyor. Yani ücretlerini hesapladığımızda 6 milyon €'luk maaşı başka takım ödüyor. Bu 11 oyuncunun 5'i Udinese'den olunca daha da rahatsız edebiliyor. Udinese, Granada'yı pilot takım olarak kullanıyor aslında. Bu Granada'nın rakipleri için haksızlık olduğu görüşünde olanlar var. Haklılık payı var.

2. nokta daha enteresan. Adebayor Man Utd'a, Arsenal'e, Liverpool'a karşı oynuyor ama Man City maçlarında oynamıyor. Man City maçlarında oynamaması mantıklı ancak bu da haksız rekabete yol açıyor aslında. Yani City oyuncusunu, rakiplerine karşı oynatıyor ama o yıldız kendine karşı oynamıyor. Tabi burada şunu da göz önünde bulundurmak lazım. Man City, iyi bir oyuncusunu ücret istemeksizin rakibine veriyor. Bu da iyi bir antitez olabilir.

İngiltere'de tartışılan noktalar bunlar aslında. City mantığında yapılan kiralamaların doğruluğu sorgulanıyor. Önlem için de öneri yok değil. Kiralayan kulüp maaşın en fazla %50'sini verebilsin. Böylece kiralayan takım en azından ücretini ödemiş olsun ki haksız rekabet biraz olsun azalsın.

23 yaş altı oyuncu kiralamasında bu kısıtlamaya gerek yok. Zira o oyuncuların kiralanma amacı belli ve o oyuncular kendi takımlarına avantaj getirebilecek bir durumda olmayacaktır. Mesela Frimpong'un Arsenal'in rakiplerine transferi, o oyuncuyu alan takımı ön plana çıkarmayacaktır.

Örneğin Man City Bridge'i kiralamak istiyor ama Sunderland para vermek istemiyor. Haftalığını dahi vermek istemiyor. O halde iki alternatif kalmalı. Ya Sunderland en az %50'sini vermek zorunda kalmalı ya da Bridge haftalığındaki azalmayı kabul etmeli ve ona göre anlaşmalı.

Bugünkü durum beni çok rahatsız etmiyor açıkçası ancak karşı görüşün de hak verdiğim kısımlar var.

Belçika'nın gençleri EPL yolunda

Belçika bireysel oyuncu kalitesi bakımından son yıllarda en çok gelişme gösteren ülke diyebiliriz. Henüz bu jenerasyon önemli bir başarı elde etmese de otoriteler tarafından büyük başarıya aday gösteriliyor. Bu potansiyel onlarda var.

Aslında Belçika bize çok da uzak değil. Çoğu oyuncusunu EURO 2012 elemelerinde bizimle oynadıkları 2 maçta da izledik. Diğer taraftan bir çok oyuncusu daha şimdiden Avrupa'nın büyük takımlarında forma giyiyor ya da transfer dedikodularında başrol oynuyor.

Takımın kaptanı Kompany. Henüz 25 yaşında ve takımın yaşlılarından biri sayılıyor. Premier Lig'de şampiyonluğa oynayan Man City forması giyiyor ve takımın en sağlam savunmacısı konumunda. Partneri 26 yaşındaki Vermaelen de bir diğer EPL ekibi Arsenal'in stoperi. Takımda bir çok oyuncu İngiltere'nin farklı kulüplerinde forma giyiyor. Bonservisi Chelsea'de olan ancak bu sezon Atletico Madrid'de kiralık oynayan 19 yaşındaki genç kaleci Courtois, Sunderland forması giyen bir diğer kaleci Mignolet, Moyes'in kariyerinin en pahalı transferi Marouane Fellaini, Fulham'ınortasahasındaki Dembele, bu sezon Chelsea'ye gelen bir başka genç Lukaku -ki geleceğin en büyük yıldızlarından biri olarak gösteriliyor-, City'nin Bolton'da kiralık oynayan savunmacısı Boyata öne çıkan isimler.

Bu isimlere başkalarının da katılması kuvvetli muhtemel. Sir Alex'in geleceğin bir başka yıldız adayı Hazard'ı izlediği bilimiyor. Genç yetenek için Arsene Wenger de istekli aslında. Ajax'ın genç savunmacısı Vertoghen da adı ManU ile anılan isimlerden bir başkası. ManU belki de bir sonraki jenerasyonunu Belçikalı ağırlıklı yapacaktır. Zira Defour'un da Kırmızı Şeytanlar'ın listesinde olduğu yazılıyor. Genk forması giyen Kevin de Bruyne ile ise Chelsea ilgileniyor.

Görünen o ki İngiliz takımları Belçika'nın yeni jenerasyonu ile yakından ilgileniyor. Eğer çoğu önümüzdeki 1-2 yıl içinde EPL'ye transfer yaparsa Belçika'nın Avrupa'da güçlü bir ülke haline gelmesi kolaylaşacaktır. Lukaku, Hazard, Kompany 1. sınıf yıldız konumunda takımın omurgasını oluşturacaktır. Diğer parçalar da hiç fena değil aslında. Courtois, Vermaelen, Fellaini, Vertonghen, Defour, Witsel ve Dembele bugün için dahi ciddiye alınması gereken kaliteli oyuncular.

Peki bu nasıl oldu? Tek örnek veriyorum: Standard Liege geçen sezon altyapıya 18 milyon € harcama yaptı.

Alemci Basklar

Bilbao'nun gençler hızlı çıkmış. Geleceğin yıldızları arasında gösterilen Javi Martinez ve Iker Muniain alemlerde.

John Carter

John Carter Disney'in 200 milyon dolar üzerinde bir para harcadığı bir proje.Filmin  konusu nükleer savaşın 1000 yıl sonrasında John Carter'ın yeni dünyanın umudu olması. Şimdiye kadar gibi fragmanları pek beğenmedim açıkçası. Ya Disney çok kötü bir reklam kampanyası düzenledi yada film hakikaten kötü. Disney yapımı olması bir önyargı oluşturuyor kesinlikle ve şimdiye kadar incelemeler de birbirlerinden çok farklı. Şimdilik 25-30 milyonluk bir haftasonu açılış gişesi bekleniyor ki bu kadar yüksek bütçeli bir film için bu felaket olur. 


Taylor Kitsch'i Friday Night Lights da beğenmiştik. Bu film ve Battleship'in sonuçlarına göre bu yıl onun için çıkış yada batış yılı olacak.Umarım kazasız atlatır da kendisini A sınıfı aktörler arasına sokar. Onun dışında  Lynn Collins, Samantha Morton, Mark Strong, Ciaran Hinds, Dominic West, James Purefoy, Daryl Sabara, Polly Walker, Bryan Cranston, Thomas Hayden Church ve Willem Dafoe'dan oluşan enteresan bir oyuncu kadrosu var.


Youtube da yayınlanan 10 dakikalık görüntüyü de koyalım;


  

Wilshere Liverpool'a mı?

Arsenal'in önümüzdeki yıllar için en büyük kozu Jack Wilshere. Capello, ilerleyen yıllarda milli takım onun üzerine kurulur diyordu. Arsenal'in gelecek vaad eden ilk oyuncusu değil, hatta şu an kadrosundaki tek oyuncu da değil. Geçmişte çok oyuncu için benzer cümleler kurulmuştu ama hepsi yuvadan uçtu.

Cesc Barça, Flamini Milan, Nasri City derken Wilshere de yoksa Liverpool mu? Geyik bir kenara arkadaki adam ne ayak?

Melo 2

İstikrar

Başarının temelinde istikrar yatar. Özellikle yönetim ve hoca konusunda istikrar büyük önem kazanmaktadır. Bunu hep söyleriz ama sıkıntıya düştüğümüzde bazen biz de "gitsin" deriz. Bazen haklı sebeplerimiz de yok değildir. Mesela Beşiktaş yönetimi bilmem kaç yıldır takımın başında ama gün geçtikte daha da kötüye gitti takım. Bu artık istikrar olmaktan çıkmıştır. Bunu kanser olarak nitelendirebiliriz mesela.

Peki mesela kim kalmalıydı? Del Bosque kalmalıydı. Sonrasında gelen Ertuğrul Sağlam da kalabilirdi. Tigana da, Mustafa Denizli de, Shuster de... Bunlar bambaşka insanlar ama hepsi de istikrar için kalabilirdi. Bunların her biri 7 yıldır bu kulüpte olsa, geçen sürede takım daha başarılı bir grafik çizmiş olurdu. Hepsiyle farklı bir takım olurduk, biri daha iyi olurdu diğeri daha kötü ama bugünden daha kötü olmazdı. Denizli ile daha çok kupa kazanırdık ama kulüp yarına çok da hazır olmazdı. Schuster'le müthiş bir oyun sistemine sahip olabilirdik, Avrupa'da çok daha başarılı bir takım olurduk, Beşiktaş'ı izlemek başka bir zevk olabilirdi. Tigana ile genç bir takım kurmuş olurduk.

İngiltere'de milenyumdan itibaren kim kaç hoca değiştirdi ortaya koymuşlar. Man Utd ve Arsenal ibretlik. Tek hoca ile yola devam ediyorlar, üstelik kulüp kariyerleri daha da eskiye dayanıyor. Everton da listede 3. sırada. Walter Smith'le girmişlerdi milenyuma. 2002 yılında ise bir başka İskoç hoca ile anlaştılar: David Moyes. Liverpool 4 hoca değiştirirken, City 6, Spurs 7, Chelsea 8 farklı hoca ile çalışmış. Bunlar tek başına büyük bir anlam ifade etmiyor. Peki ne zaman ifade eder? Bunlarla mali yapıları bir arada değerlendirdiğimizde.

Çok hoca değiştiriyorsan başarılı olabilmen için çok sağlam mali yapının olması gerekir. Hem mali yapın zayıfsa, hem de çok hoca değiştiriyorsan başarılı olabilmen kolay değil.